Satış Masraflarının Peşinen Yatırılması Hacizli Malları Kapsadığı, İpotekli Taşınmazlara İlişkin Olmadığı
2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 150/g maddesinin ” satılması istenen rehin hakkında 92 nci maddenin üçüncü fıkrası ve 93, 96, 97, 97/a, 98 ve 99 uncu maddeler ile 112’den 137 nci maddeye kadar olan hükümler kıyas yolu ile uygulanır” hükmünü içerdiği, buna göre İİK’nın 106. maddesinin kıyasen uygulanacak maddeler arasında bulunmadığı, satış masraflarının peşin yatırılmasına ilişkin düzenlemenin sadece hacizli malları kapsadığı, ipotekli taşınmazlara ilişkin olmadığı görülmektedir.
T.C.
YARGITAY
- Hukuk Dairesi
T Ü R KM İ L L E T İA D I N A
Y A R G I T A Y İ L A M I
ESAS NO : 2024/492
KARAR NO : 2024/6455
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
TARİHİ : 19.10.2023
NUMARASI : 2023/1967-2023/2659
DAVACI :
DAVALI :
Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davalı/alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi Meltem Duyan tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Şikayetçi borçlunun İcra Mahkemesine başvurusunda; temlik alan tarafından 24.02.2022 tarihinde taşınmazın satışının talep edildiğini ve aynı tarihte satış avansı olarak 500,00 TL yatırıldığını, 7343 sayılı “İcra ve İflas Kununu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkındaki kanun” ile 2004 sayılı İcra ve İflas Kanununun 106.maddesinin değiştirildiğini, bu değişikliğe ek olarak geçici 18. maddesi ile de yürürlüğe girdiği tarihten (08.03.2022) itibaren bir yıl içerisinde (08.03.2023 tarihine kadar) peşin satış avanslarının tamamlanmadığı takdirde, satış talebinin vaki olmamış sayılacağının kararlaştırıldığını ancak alacaklı tarafından bakiye satış avansı yatırılmadığından icra dosyasının işlemden kaldırılmasının talep edildiğini ancak talebin reddedildiğini belirterek icra müdürlüğünün talebin reddine dair 02.06.2023 tarihli kararının iptalini istediği, İlk Derece Mahkemesince şikayetin reddine karar verildiği, şikayetçi borçlu tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince; 08.03.2022 tarih ve 31772 sayılı “Resmi Gazete”de yayımlanan “Satış Giderleri Tarifesi” başlıklı tebliğin Geçici 1. maddesinin 2. Fıkrasına göre satış tarifesi hükümlerinin Samsun ilinde 01.09.2022 tarihinde yürürlüğe girdiği, kıymet takdiri ile muhafaza ve satış giderlerinin tamamının yatırılması için belirlenen bir yıllık sürenin 01.09.2022 tarihi itibari ile başladığı, şikayete konu işlem ve dava tarihi itibari ile henüz 1 yıllık sürenin dolmadığı ve takip ipotekli olmakla birlikte şikayete konu edilen takip dosyasında henüz satış ilanının gerçekleştirilmediği 7343 sayılı yasanın geçici 18. maddesinin 2/3 maddesi kapsamında kaldığından bahisle İlk Derece Mahkemesinin gerekçesi değiştirilmek suretiyle ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve şikayetin reddine karar verildiği, kararın alacaklı tarafından gerekçesi yönünden temyiz edildiği görülmektedir.
Her ne kadar İİK’nın 106/6.fıkrasında “satış talebiyle birlikte peşin olarak yatırılan miktarın satış işlemleri sırasında yetersiz kaldığı anlaşılırsa icra müdürlüğü tarafından satış isteyene 15 günlük süre verilir ve bu sürede eksik miktar tamamlanmazsa satış talebi vaki olmamış sayılır” şeklinde düzenleme yapılmış ve 08.03.2022 tarihinde yürürlüğe giren satış giderleri tarifesinin 4.maddesinin 3.fıkrası ile “icra dosyasında birden fazla taşınmazın birlikte satışının talep edilmesi halinde bir taşınmaz için satış ücreti tam olarak alınır, diğer taşınmazlar için ise ücret tablosunda belirtilen satış giderlerinin toplamından belirli miktarda indirim yapılmak suretiyle avans olarak depo edilmesine icra müdürü tarafından karar verilebilir, bu indirim tabloda belirtilengideravansının yarısından fazlaolamaz” düzenlemesi yapılmış ve yine satış giderleri tarifesine eklenen geçici birinci maddesinin 1/a ve 1/b fıkralarında elektronik ortamda yapılacak satışların usulü hakkındaki yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren 1 yılın sonunda haczedilecek mallar hakkında uygulanacağı hüküm altına alınmış ise de;
2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 150/g maddesinin ” satılması istenen rehin hakkında 92 nci maddenin üçüncü fıkrası ve 93, 96, 97, 97/a, 98 ve 99 uncu maddeler ile 112’den 137 nci maddeye kadar olan hükümler kıyas yolu ile uygulanır” hükmünü içerdiği, buna göre İİK’nın 106. maddesinin kıyasen uygulanacak maddeler arasında bulunmadığı, satış masraflarının peşin yatırılmasına ilişkin düzenlemenin sadece hacizli malları kapsadığı, ipotekli taşınmazlara ilişkin olmadığı görülmektedir.
Bu durumda yukarıda açıklanan ilkeler ve mevzuat dikkate alındığında Bölge Adliye Mahkemesinin “kıymet takdiri ile muhafaza ve satış giderlerinin tamamının yatırılması için belirlenen bir yıllık sürenin 01.09.2022 tarihi itibari ile başladığı, şikayete konu işlem ve dava tarihi itibari ile henüz 1 yıllık sürenin dolmadığı” yönündeki gerekçesinin sonuca bir etkisi bulunmamaktadır.
O halde, İlk Derece Mahkemesinin şikayetin reddine ilişkin kararı yerinde olup Bölge Adliye Mahkemesince, şikayetçi borçlunun istinaf talebinin bahsi geçen gerekçe ile esastan reddi gerekirken, yazılı şekilde şikayetin reddine karar verilmesi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Alacaklının temyiz itirazlarının kabulü ile Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesinin 19.10.2023 tarih ve 2023/1967 E.-2023/2659 K. sayılı kararının yukarıda yazılı nedenlerle, 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK’nın 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK’nın 373/2. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde ilgiliye iadesine, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 25.06.2024 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
